Της Ελένης Βαφειάδου, μέλος του #block_TEE, μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ, Δημοτική Σύμβουλος Δ. Περιστερίου
Εύλογο το ερώτημα του κ. Στασινού και το ίδιο αναρωτιόμαστε κι εμείς. Εμείς, οι αρχιτέκτονες και αρχιτεκτόνισσες που έχουμε τη λύπη – παρόλη την υποχρέωση – να πάρουμε μέρος σε μια δημόσια αντιπαράθεση για ένα πολύ σημαντικό ζήτημα δημόσιου συμφέροντος, η οποία διεξάγεται με φτηνούς όρους και με επιχειρηματολογία χαμηλού επιπέδου σε αντίθεση με τα δυσθεώρητα ύψη των οικοδομών όπως προβλέπονται από το ΝΟΚ και τα bonus δόμησης και τα οποία είναι το πραγματικό επίδικο.
Τα λάθη του Προέδρου του ΤΕΕ κ. Στασινού:
Ο κ. Στασινός δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα σε μια εκλεγμένη αρχή να έχει λόγο για το πώς θα είναι η περιοχή αυτή. Η σύνταξη πολεοδομικών μελετών προκύπτουν από συνεργασία πολλών επιστημόνων και πολιτικών φορέων και εγκρίνονται κατά περίπτωση και από τις δημοτικές αρχές. Τυπικά τουλάχιστον έχουν λόγο όχι μόνο οι δήμαρχοι, αλλά και οι κάτοικοι για το τί συμβαίνει στην περιοχή τους. Με λίγα λόγια έχουμε δικαίωμα στην πόλη από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο ζήτημα που την αφορά. Ο κ. Στασινός ονομάζει ρουσφέτι τον καθορισμό κανόνων και τη διαφωνία για το ποιοί κανόνες θα υπερισχύουν έναντι άλλων σε μια χώρα όπου η πολυγλωσσία και παρερμηνεία των νόμων είναι μια σκληρή πραγματικότητα. Αντί ως σύμβουλος του κράτους, όπως διατείνεται πως είναι, να βγει με την αφορμή της προσφυγής στο ΣτΕ να τονίσει την αναγκαιότητα της κωδικοποίησης των νόμων, υποστηρίζει να εφαρμοστούν οι όποιοι νόμοι, ακόμα και αυτοί που είναι υπό αίρεση και μάλιστα με ισχυρά επιχειρήματα από το Ε’ Τμήμα του ΣτΕ.
Γενικά ο κ. Στασινός προτάσσει την ουδέτερη συμμόρφωση στους αδιαμφισβήτητα καλούς καγαθούς νόμους από τεχνοκράτες αντί για πολίτες και υπαλλήλους. Όμως δεν είναι έτσι. Οι νόμοι πολλές φορές εκπίπτουν της συνταγματικότητας, όπως συνέβη με τον περίφημο ν.4014/2010. Επίσης οι νόμοι αλλάζουν όπως άλλαξε εξάλλου ο ΓΟΚ σε ΝΟΚ. Αλλάζουν και οι κοινωνίες και οι ανάγκες τους, όμως ειδικά το οπλοστάσιο της μνημονιακής νομοθεσίας, τμήμα της οποίας είναι και ο ΝΟΚ, χαρακτηρίζεται από ταξική μεροληψία υπέρ των επενδυτών, προχειρότητα και εφαρμογή α λα καρτ ευνοϊκών προς τους επενδυτές διατάξεων.
Ο κ. Στασινός στην απάντησή του στην ΚΕΔΕ παίζει με τις λέξεις όταν προσπαθεί να αποδείξει ότι δεν έχουμε «πράσινους ουρανοξύστες» με τον ΝΟΚ. Στην περίπτωση του Αλίμου π.χ. με τα bonus το ύψος φτάνει από τα 14μ. που προβλέπουν οι όροι δόμησης της περιοχής τα σχεδόν 22μ. Μιλάμε όχι για ουρανοξύστες του Ντουμπάι αυτολεξεί, αλλά για βάναυση μεταβολή του ανάγλυφου της πόλης.
Ο κ. Στασινός υποστηρίζει πως ο ΝΟΚ είναι επιστημονικός όταν δεν έχει ολοκληρωθεί ο πολεοδομικός σχεδιασμός που θα καθορίσει τα ύψη και τα βασικά οικοδομικά μεγέθη σε κάθε περιοχή ανάλογα με τις ανάγκες της. Και μάλιστα τη στιγμή που ακόμα και εκεί που υπάρχουν νομοθετήματα που περιορίζουν τα ύψη, το Υπουργείο Περιβάλλοντος προσπαθεί να επιβάλει οριζόντια τα ύψη του ΝΟΚ, κάνοντας λόγο ακόμα και για «σιωπηρά καταργημένα» πολεοδομικά διατάγματα.
Ο κ. Στασινός υποστηρίζει ότι ο ΝΟΚ είναι «πράσινος». Κάποια εφαρμογή του ενδέχεται και να είναι, αλλά μπορεί και όχι. Η στάθμιση του κέρδους ή της ζημιάς δεν γίνεται από τον νόμο, π.χ. δεν προβλέπεται τεκμηρίωση του περιβαλλοντικού κέρδους για τη χρήση ή μη των bonus μέσω της υποβολής αιτιολογικής έκθεσης, αλλά ακόμα κι έτσι η στάθμιση αυτή δεν μπορεί να γίνει μεμονωμένα για κάθε κτίριο. Καταρχάς είναι ερώτημα γιατί πρέπει να ακολουθείται από επιπλέον δόμηση η εφαρμογή μηχανολογικών συστημάτων εξοικονόμησης ενέργειας. Τα συστήματα αυτά είναι ακριβότερα και αυτό που παρέχουν είναι σίγουρη απόσβεση λόγω της εξοικονόμησης. Προφανώς δεν έχει τίποτα το επιστημονικό η εν λόγω ρύθμιση, αλλά αποτελεί μια πολιτική. Η προώθηση ενεργειακά αποδοτικότερων συστημάτων θα μπορούσε να γίνει αλλιώς π.χ. με επιδότησή τους ή με την στρατηγική ανάπτυξη τέτοιας εγχώριας βιομηχανίας, ώστε τα συστήματα αυτά να είναι φτηνότερα και όχι με την ανταπόδοση «τζάμπα» χώρου, μέσω της αύξησης του συνολικού όγκου των πόλεών μας. Αυτός ο τζάμπα χώρος είναι που μας πνίγει όμως, αυτός ο χώρος και οι πυκνώσεις που συνεπάγεται που σημαίνουν αδυναμία εξυπηρέτησης από τα υφιστάμενα δίκτυα, έλλειψη θέσεων στάθμευσης, αυξημένη κίνηση στους δρόμους, όγκο απορριμμάτων κ.ο.κ. Η διαχείριση αυτών των προβλημάτων, που άλλωστε ήδη υπάρχουν θα γίνει εκ των υστέρων, μετά την de facto κατάργηση των υφιστάμενων πολεοδομικών μελετών. Σημειώνουμε επίσης ότι πλέον στον υπολογισμό της φύτευσης μπαίνουν από τις ζαρντινιέρες των μπαλκονιών μέχρι τις διάτρητες πλάκες διόδου των αυτοκινήτων. Εκεί που φυτρώνει το πολύ… περδικάκι. Τόσο «πράσινος» νόμος.
Ο κ. Στασινός επιμένει λαϊκίζοντας ότι με τον ΝΟΚ δε θα σώσουμε τον πλανήτη, αλλά θα έχουμε καλύτερη ποιότητα ζωής. Το ξέρουμε ότι με τον ΝΟΚ, ούτε με τα ταλαίπωρα ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ θα σωθεί ο πλανήτης. Στον καπιταλισμό μόνο καταστροφή προβλέπεται. Αλλά ούτε βελτίωση της ποιότητας ζωής θα δούμε. Ένας σημαντικός δείκτης της ποιότητας των πόλεων είναι η αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο. Η απόδοση μέρους των οικοπέδων σε κοινόχρηστη χρήση δεν μπορεί να βελτιώσει την αναλογία αυτή, γιατί γίνεται αποσπασματικά, χωρίς συνέχεια ώστε να δημιουργηθούν αξιόλογοι χώροι με ικανά μεγέθη για να δημιουργηθούν π.χ. παρκάκια γειτονιάς (ούτε καν τσέπης). Επί της ουσίας πάλι το κράτος επιχειρεί να πολεοδομήσει τζάμπα με μοχλό την ιδιωτική πρωτοβουλία, που θα πάρει ολόκληρους ορόφους για να δώσει πίσω χαμηλής ποιότητας κοινόχρηστους χώρους τύπου «τριγωνάκια».
Οι αρχιτέκτονες δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να ασκούμε το επάγγελμα σε έδαφος κινούμενης άμμου. Κινδυνεύει η επιστημονική και η οικονομική μας υπόσταση από τυχόν εφαρμογή αντισυνταγματικής νομοθεσίας. Επίσης δεν θέλουμε να ζούμε σε τέτοιες πόλεις, όπου θα υπάρχουν κάποιες νησίδες για τους λίγους είτε «αρχοντικές», όπως οι περιοχές της Φιλοθέης και της Εκάλης που εξαιρέθηκαν από την εφαρμογή του ΝΟΚ, είτε «γκλαμουράτες» όπως το Ελληνικό και γύρω – γύρω το συνεχώς καλλιεργούμενο και σε έξαρση τσιμεντένιο δάσος. Ο κ. Στασινός εκθέτει τους μηχανικούς σε δυσανάλογα μεγάλους κινδύνους με τις προτροπές και το κλίμα που δημιουργεί και θα πρέπει να κριθεί και για αυτό στις επερχόμενες εκλογές.